Ganz dick zieht dr Naabel durch‘n Wald, über‘n Staa,
mer ka wirklich kaum mit enn Stacken durchhaa.
De Baam sei bereimelt, o satt se när a,
kaa Christbaamel wirklich net schenner saah ka.
Dos schimmert un flimmert, dos glitzert un blinkt,
dr Wind durch geds Klackel in Fansterle dringt.
Wenns Feier in Ufen racht prasselt un kracht,
is in dr Stub e Pracht!
Nu kimmt aah ganz sachte Weihnachten mit ra.
Dr Fried schnitzt an Krippel, dr Ward, daar streicht a.
Mit Bleiglanz un Goldschaam werd alls repariert,
de Puppenstub werd wieder frisch tapeziert.
Dos schimmert un flimmert, dos glitzert un blinkt,
dr Leimtopp läft über, dos qualmt un dos stinkt.
E Karzel zünd fix a, doß‘s wieder vermacht,
is dä dos net e Pracht?
Un endlich, do is aah dr Heilge Obnd do,
de Peremett dreht sich, dr Lächter hängt ro,
de Lichterpupp hobn se an Fanster gestellt,
doß‘s geden in Stübel an besten gefällt.
Dos schimmert un flimmert, dos glitzert un blinkt,
de Kinnerschar „Stille Nacht, heilge Nacht“ singt.
Vun Christbaam ubn runner e Engele lacht,
satt hi, dos is e Pracht!